Wat wil ik nu? De centrale vraag als het gaat om zelfcompassie. Zelfcompassie is ècht iets anders dan egoïsme. Zelfcompassie gaat over goed voor jezelf zorgen; mild zijn naar jezelf zònder schuld of schaamte. Liefde voor jezelf voelen; jezelf helemaal omarmen met alles wat er is. Want als je liefde voor jezelf voelt, kunt ontvangen, dàn pas kun je liefde geven. Dan pas kun je zorgzaam of dienstbaar zijn in de wereld. Dus….
Eerst je eigen beker vullen……
Mijn hele leven was ik nogal hard voor mijzelf. Ik ben braaf en dapper opgevoed met “kan ik niet ligt op het kerkhof en wil niet ligt er naast”. Met mijn hardnekkige overtuiging “ik moet alles kunnen” holde ik knoerthard mijn leven door. Tot nu alweer heel wat jaar geleden. Toen riep het leven mij een nodige halt toe. In de vorm van een burn-out. Ik had jarenlang alles getrotseerd: van traumatische ervaringen, verlies en overlijdens van dierbaren in korte tijd, zieke kinderen, tot aan ernstige ongelukken. Niets zou mij klein of op de knieën krijgen. Want buigen was voor doetjes. Voor luie watjes. Ik was van een ander hout gesneden…..
Het leven zendt je leraren
die je leren hoe jij wilt leven en…
vooral hoe je niet wilt leven
Toen de burn-out zich aandiende was de eerste vraag die mijn coach mij stelde: “wat wil jij nu?”. Ik raakte een soort van in paniek. WAT WIL IK NU? Nog nooit had ik die vraag aan mijzelf gesteld en nog nooit had ik nagedacht over wat IK WIL. Ik deed wat anderen van mij verwachtten; vooral op het werk maar ook privé. Super loyaal, dienstbaar en zorgzaam was ik naar alles en iedereen. Behalve naar mijzelf. Ik wist het dus domweg niet. Met de simpele vraag “WAT WIL IK NU” begon voor mij een ommekeer. Ik moest gaan onderzoeken wat IK wilde. Wat IK voelde. Wat goed voor MIJ was. Wat IK nodig heb.
De vraag WAT WIL IK is de eerste stap
Langzaam ging ik met deze vraag aan mijzelf oefenen. Het koste moeite dus ik hing overal post-its “WAT WIL IK NU”, bij de wasmachine :), bij het fornuis, bij de voordeur. Als reminder voor als ik weer eens aan het hollen was. Inmiddels heb ik plezier in de vraag. Wat een ruimte geeft het om even stil te zijn. Te zitten en te weten dat jijzelf het heft in handen hebt. Te begrijpen dat het belangrijk is net zo goed voor jezelf te zorgen zoals je ook voor anderen zorgt.
In mijn programma “Adempauze” vormt zelfcompassie een groot onderdeel. Je leert je innerlijke criticus te zien en jezelf te bemoedigen met mededogen in plaats van zelfkritiek. Je gaat je innerlijk kind weer op schoot nemen, aankijken en jezelf geven waar je zo naar verlangt. We gaan zacht met je emoties om en geven ruimte om deze te helen. Je leert onderscheiden wat ècht voor jouw belangrijk is en daar voorrang aan te geven.
Wieg je innerlijk kind…..
We doen oefeningen en meditaties om je hart te openen en we werken met de liefdevolle deugden, zoals vergevingsgezindheid, mededogen, liefde, dankbaarheid.
Wil je meer weten over het programma Adempauze, bel mij dan voor een intake of laat een berichtje achter op info@zielskwaliteiten.nl
Probeer het maar eens: “WAT WIL IK NU?”
Laat een bericht achter