Ziel is een beladen woord. Ik merk het in gesprekken. De ziel is ongrijpbaar; gesprekken over de ziel schuren of prikkelen juist. En toch is de ziel Core Business. Datgene waar het in het werk en leven om draait. Laat de woorden ‘bezieling’ of ‘zingeving’ maar eens op je inwerken. Toe maar……….
Een bedrijf heeft ook een ziel. Een concept van waarden en normen van een bedrijf verpakt in prachtige beloften (deugden). Deugden omschreven in een missie en visie; zoals samenwerking, uitmuntendheid, flexibiliteit, klantgerichtheid, dienstbaarheid.
Maar zijn deze beloften nu werkelijk de zielskwaliteiten die een bedrijf kan nakomen? Zijn deze zielskwaliteiten alleen in het visiedocument of in gewenste gedragscompetenties omschreven? In hoeverre worden ze op afdelingsniveau gevoeld en geleefd?
Wordt de zielswaarde gevoeld en geloofd; is er een collectief?
En in hoeverre zijn deze deugden intrinsiek in de medewerker aanwezig? Leven de medewerkers hun deugden ofwel zielskwaliteiten? Kunnen zij deze intrinsieke motivators (hun gave) inzetten ter vergroting van hun werkplezier, levensvreugde? Is er op de afdeling het collectieve gevoel van wij zijn een Corporate Tribe? Wat betekent samenwerking nu echt? Zijn medewerkers en managers werkelijk bereid? Is er een zuivere dialoog? Of voeren we allemaal onze eigen agenda?
Wat is de ziel of totem van de afdeling?
De stap zetten naar openheid, transparantie, verbinding, vertrouwen, -laat staan kwetsbaarheid-, voelt vaak als een brug te ver. Wil jij de brug slaan en gaan staan voor een collectieve ziel dan gaan wij een kampvuur gesprek voeren. Een gesprek over zingeving; een wezenlijk gesprek over de ziel, de totem van je afdeling of bedrijf, over jouw eigen zielskwaliteiten.
Cultuur verandert in de dialoog!
Foto totempalen: Canada, Victoria Island, familiereis 2004
Laat een bericht achter